معرفی ورق استیل 316

ورق زنگ نزن 316 از دسته ورق‌های آلیاژی استنلس استیل یا همان ضد زنگ می‌باشد که در استاندارد DIN آلمان با نام فولاد 1.4401 شناخته می‌شود و با مشخصه‌ X5CrNiMo17-12-2 نیز شهرت دارد.

این ورق به دلیل نداشتن خواص مغناطیسی با نام ورق استیل نگیر 316 نیز خوانده می‌شود که علت این نام‌گذاری بخاطر جذب نشدن آن توسط آهنربا است. ورق‌های استیل نگیر در صنعت کاربردی‌تر و از قیمت بالاتری برخوردارند.

سری 300 از این استیل‌ها نگیر و سری 400 استیل‌ها بگیر هستند که از آهنربا برای تشخیص بگیر و نگیر بودن ورق‌های استیل استفاده می‌شود.

ورق استیل 316L، یک آلیاژ اصلاح شده با درصد کمتری کربن است که در جوشکاری برای به حداقل رساندن ته‌نشینی کاربیدهای مضر کاربرد دارد. آلیاژهای 316 و 316L در برابر حفره‌ای شدن و اکثر مواد شیمیایی که در صنایع عکاسی، کاغذ و نساجی استفاده می‌شوند مقاومت دارند.

فولاد ضد زنگ 316 در استانداردها به گرید دریایی نیز معروف است و در محیط‌های حاوی نمک بالا مانند مناطق ساحلی کاربرد دارد اما در آب‌های گرم دریایی ورق استیل 316 به دلیل ایجاد لایه خوردگی به رنگ قهوه‌ای در سطح آن نباید استفاده شود.

کاربردهای فولاد استنلس استیل 316 در ساخت قطعات و دستگاه‌های مورد استفاده در صنایع نساجی، صنایع نفت و پالایشگاه‌ها است. استنلس استیل 316 استیلی ضد اسید است که مقاومت به خوردگی و خواص مکانیکی بهتری نسبت به استنلس استیل 304 دارد. چگالی گرید 316 در دمای اتاق برابر با (g/cc) 8 است.

کاربرد ورق استیل ضد اسید در صنایع

حال نوبت به آن رسیده است که به کاربرد ورق استیل ضد اسید نیز بپردازیم. یکی از نام های این آلیاژ مقاوم، گرید دریایی است. این بدان معناست که یکی از کاربرد های آن استفاده در مناطقی است که در معرض اتمسفر دریا قرار دارند.

برای مثال سازه و نرده بان های دریایی را از این جنس استیل می سازند. با توجه به آن که این ورق کاملا ضد اسید است، می تواند در ساخت تجهیزات تولید، ظروف نگهداری و پر کردن مایعاتی مثل آب میوه ها از آن استفاده کرد. یکی دیگر از کاربرد های آن استفاده در بحث ساختمان سازی است.

گفتنی است که از این ورقه ها در ساخت تجهیزات پتروشیمی، مبدل های حرارتی و ایمپلنت های پزشکی نیز استفاده می شود.

ورق استیل ضد اسید تنها یکی از انواع ورق های استنلس استیل است برای آشنایی با مشخصات فنی و ویژگی های انواع استنلس استیل پیشنهاد می‌کنم مطلب انواع استیل را مطالعه نمایید.

واکنش استیل با اسید

استیل یکی از مواد متداولی است که در بسیاری از صنایع و کاربردها به کار می‌رود و دارای خصوصیات مختلفی است. با این حال، واکنش استیل با اسیدها می‌تواند به ویژگی‌های خاص استیل و نوع اسید و شرایط محیطی بستگی داشته باشد.

استیل در برابر برخی اسیدها مقاومت خوبی دارد. آستنیتیک استیل (مانند ۳۰۴ و ۳۱۶) به دلیل داشتن مقدار بالای کروم و نیکل، معمولاً مقاومت خوبی در برابر اسیدهای معمول مانند اسید سولفوریک و هیدروکلریک دارند.

هرچند که استیل می‌تواند در برابر برخی اسیدها مقاومت داشته باشد، اما نوع و غلظت اسید و همچنین دما و شرایط محیطی می‌توانند تأثیر بسزایی بر واکنش آن با استیل داشته باشند.

برخی از اسیدها مانند اسید نیتریک و اسید هیدروفلوریک می‌توانند با استیل واکنش داشته باشند و باعث فرسایش و خوردگی آن شوند. بنابراین مقاومت استیل در برابر اسیدها نیازمند بررسی دقیق ترکیب شیمیایی استیل، خصوصیات اسید و دما و شرایط محیطی است.

در بسیاری از موارد استفاده از استیل‌های ضد زنگ (مانند ۳۰۴ و ۳۱۶) در برابر اسیدها معمولاً به عنوان یک انتخاب مقاوم توصیه می‌شود. اما در شرایط خاص، استفاده از استیل‌های مخصوص با مقاومت بیشتر به انواع خاص اسید موردنیاز است.

مقاومت استیل در برابر اسید

مقاومت استیل در برابر اسیدها به شدت به نوع استیل و نوع اسید، غلظت اسید، دما و شرایط محیطی وابسته است. استیل‌ها دارای خصوصیات متفاوتی هستند که در مقابل اسیدها رفتار متفاوتی از خود نشان می‌دهند. برای مثال استیل ۳۰۴ و ۳۱۶ دارای مقاومت خوبی در برابر اسیدهای معمولی مانند اسید سولفوریک و هیدروکلریک هستند.

درواقع این استیل‌ها به دلیل میزان بالای کروم و نیکل، پاسخ خوبی در برابر خوردگی اسیدی دارند.

استیل‌های فریتیک مانند ۴۳۰ در برابر اسیدهای معمولاً ضعیف، مانند اسید استیک مقاومت مناسبی دارند. اما در برابر اسیدهای غلیظ‌تر و خورنده‌تر نسبت به آستنیتیک استیل‌ها، مقاومت کمتری دارند.

همچنین استیل‌هایی با درصد کروم بالا مقاومت خوبی در برابر اسیدهای معمولی دارند اما در برابر اسیدهای خورنده و غلیظ‌تر، ممکن است مقاومت کمتری داشته باشد.

هر نوع استیل ممکن است در برابر اسیدهای خاص و شرایط خاص دچار خوردگی یا فرسایش شود. برای انتخاب استیل مناسب برای یک محیط خاص، باید به ترکیب شیمیایی استیل، نوع اسید، غلظت اسید، دما و شرایط محیطی توجه کرد. استفاده از استیل‌های ضدزنگ مانند ۳۰۴ و ۳۱۶ برای بسیاری از کاربردهایی که در معرض اسیدها قرار دارند، توصیه می‌شود.

انواع محیط‌های خورنده ورق استیل

ورق‌های استیل معمولاً برای استفاده در محیط‌هایی که دارای خورندگی یا اسیدیته هستند، انتخاب می‌شوند. این محیط‌ها ممکن است از نظر شیمیایی یا فیزیکی با استیل‌ها و مواد دیگر تعاملاتی داشته باشند که باعث فرسایش، خوردگی و آسیب به مواد می‌شود. برخی از محیط‌های خورنده شامل:

۱. محیط‌های اسیدی: شامل اسیدهای قوی مانند اسید سولفوریک، اسید نیتریک و اسید هیدروکلریک است. این اسیدها می‌توانند با فلزات و ورق‌های استیل تعامل کرده و آن‌ها را فرسوده کنند.

۲. محیط‌های قلیایی: این محیط‌ها دارای pH بالا و خصوصیات بازی هستند که می‌توانند به فلزات و استیل‌ها صدمه برسانند.

۳. محیط‌های شور: آب‌های دریاچه‌ها یا اقیانوس‌ها دارای مواد معدنی و شوری هستند و می‌توانند با فلزات و استیل‌ها واکنش داشته و موجب خوردگی شوند.

۴. محیط‌های شیمیایی خاص: برخی مواد شیمیایی خاص ممکن است با استیل‌ها تعامل داشته باشند و باعث فرسایش و خوردگی آن‌ها شوند.

برای هر کاربرد خاصی، انتخاب ورق استیل باید با توجه به نوع محیط، شرایط فیزیکی و شیمیایی محیط و میزان تحمل و مقاومت موردنیاز انجام شود. استفاده از استیل‌هایی با ترکیبات آلیاژی مناسب و منطبق با شرایط خاص محیط، می‌تواند از فرسایش و خوردگی جلوگیری کند و عمر مفید مواد را افزایش دهد.